poniedziałek, 2 marca 2009
Jubiler Net
Uznawano je za swoisty rodzaj biżuterii, zdobiąc niekiedy dziesiątkami brylantów. W latach trzydziestych XIX wieku pojawiła się biżuteria o charakterze pamiątkowym, często mająca wartość wyłącznie sentymentalną. Czesto Bizuteria Etniczna w starozytnym Rzymie wykonywano z ametystu puchary, które nie dosc, ze mialy chronic przed upiciem sie i kacem, to jeszcze potrafily zniwelowac dzialanie trucizny, która potencjalnie mogla sie znalezc w takim kielichu. Kamień ten ma zdolność do oczyszczania z negatywnych energii. Najlepiej działa noszony na szyi i nie przekłuty wówczas chroni właściciela od wszelkich nieszczęść, chorób, a dodatkowo wzmacnia nerwy i siłę woli, uwalnia od lęków i depresji. Jednakze przede wszystkim krysztal ten laczy nas z wymiarami duchowosci w naszym zyciu. Pokazuje, ze duchowosc, to nie czysta abstrakcja, cos, w co jedynie kazano nam wierzyc, bez zadawania zbednych pytan. Ametyst daje nam namacalny dowód, ze duchowosc istnieje, zaczynasz ja przeczuwac - ametyst silnie wzmacnia nasza intuicje. Motywami przewodnimi były stylizowane zwierzęta i zawiłe przeplecenia. Istotną techniką w średniowieczu było pokrywanie biżuterii cząstkami granatów jak emalią. Przykładami są wykładane granatami sprzączki, klamry, zapinki z VII wieku( British Museum) oraz korona wysadzana granatami i kamieniami szlachetnymi (Real Amería, Madryt). Wtedy też srebro przestało być stosowane jako podkład kruszcowy dla pieniądza. Dobrze zachowane okazy Elrathia kingii (Meek) są znajdowane w Wheeler Formation (Formacji Wheeler) z okresu średniego kambru na wschód od Antelope Spring (śródła Antylopy) w Wheeler Amphitheater Jubiler Pierścionki Zaręczynowe (Amfiteatrze Wheeler), House Range, Millard County w Utah (Hrabstwie Millard w stanie Utah) (rys. Co do mnie, to myślę, że wielki kapłan Jua używał swego pierścienia, jako dość osobliwego bezkablowego telefonu, by porozumieć się z pozostałymi członkami tego samego wtajemniczenia. Poniższe opowiadanie rzuca interesujące światło na badania trylobitów kambryjskich z Wielkiej Kotliny. NASZYJNIK BECKWITHAFrank Asahel Beckwith mieszkał w Delcie w stanie Utah od roku 1913 aż do swojej śmierci w 1951. Niemniej jednak, zapiski pokazują Beckwitha jako godną zaufania osobę o surowych zasadach, i nie ma powodu by wątpić w dokładność jego sprawozdania o przewierconym trylobicie w klatce piersiowej Indianina ekshumowanego w pobliżu Deseret. Prawdziwość opowiadania Croppera jest niepewna, szczególnie że Indianie najwyraśniej opuścili wzmiankowany obszar wkrótce po incydencie bez jakiegokolwiek pościgu ze strony osadników. -
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz